Kostki dźwiękowe

Wbrew pozorom  "Pamięć dźwiękowa" Alexandra jest to grą typowo  angielską, lecz edukacyjną (stosowana  również podczas różnych terapii, w tym logopedycznych). Ale ja  z takich również korzystam,  o ile są w miarę atrakcyjne i da się je przenieść na zabawę z użyciem angielskiego. A w co da się bawić po polsku, to i po angielsku (póki nie ma polskich napisów).  Kolorowe kostki rok temu biły rekordy  atrakcyjności wśród drugoklasitów i trzecioklasistów, którzy najchętniej cały czas by grali w kostki dźwiękowe J

Na czym polega zabawa?

W przypadku starszaków można grać zgodnie z instrukcją (jako memo dźwiękowe lub planszówka). Z młodszymi kostki używam nieco inaczej, często gra w memo dźwiękowe jest ponad ich możliwości skupienia uwagi)

Dla przedszkolaków:

• Segregowanie (na dźwięki ciche i głośne)
• Naśladowanie sekwencji (wzrokowej i dźwiękowej)
• Dopasowywanie kolor do koloru
• Rozpoznawanie i różnicowanie dźwięku (wybieram jeden dźwięk [nie pokazując kostki], dziecko ma znaleźć taki sam w swoim zestawie)

A gdzie tu... angielski?

Praktycznie wszędzie J Przedszkolaki zaczynają od rozumienia (a później nazywania) kolorów, liczenia uzbieranych klocków, segregowania na loud i quiet. Starszaki, grając w planszówkę, uczą się podstawowych komend podczas planszówek, mówią o swoich zdobyczach I’ve got 7 blocks, nazywają dźwięk It is quiet, It is loud,  It sounds different, etc.

Sama często korzystam z gry przy okazji tematu zmysłów, tutaj skupiamy się na jednym ze zmysłówJ

Paulina Łoboda